فرصت

نظرات 2 + ارسال نظر

حافظ پنج‌شنبه 16 خرداد‌ماه سال 1392 ساعت 22:05 http://mmuhendisler.blogspot.com

به خاطر استاد...

حدود سه سال پیش شخصی وارد زندگی من شد که من و زندگیم رو خیلی تغییر داد!

اون به کلی طرز فکرم رو عوض کرد...

اون بهم یاد داد که یه آدم سطحی نباشم...

ساده از کنار هیچ چیز رد نشم...

فقط ب فکر مسائل روزمره ی زندگی نباشم...

راحت طلب نباشم...

فقط ب خودم اهمیت ندم....

اون دیدم رو به زندگی تغییر داد...

اون بهم یاد داد که کوته فکر نباشم...

اون من رو آدم کرد...

از وقتی وارد زندگیم شده من واسه رسیدن به هدف هام جدی تر تلاش میکنم...

از وقتی باهاش آشنا شدم تنهــا شدم...

اما من این تنهایی رو با هیچ چیزی عوض نمی کنم!

من عاشق این تنهایی هستم...

این تنهایی خیلی خوبه... خیلی بهتر از اینه که دورم شلوغ باشه و خودم هم دقیقا مثل آدمای

اطرافم باشم...مثل اونا توی مسائل پیش پا افتاده غرق شده باشم...

یا مثل دوستام که تنها غم و مشکل زندگیشون و تنها فکرشون دوست پسرشونه باشم!!!

اون فرشته ی نجات من بود!

اون یه تلنگر بود واسه شناخت سیمای واقعی!

واسه اینکه خودم رو پیدا کنم...!

من تا آخر عمرم بهش مدیونم....واسه این همه هدیه های با ارزشی که بهم داده...

امیدوارم یه روزی بتونم تمام خوبی هاش رو جبران کنم....

از ته دلم ازت ممنونم...خیلی ممنونم!!!!